circumvenio, circumvenis, circumvenire I, circumveni, circumventum

Meta information

I-Conjugation (4)

Tenses

Indicative
Subjunctive

Active
Passive

Person	Singular	Plural
1.
2.
3.

Infinitives

	Active	Passive
Simult. (Present)	circumvenire	circumveniri
Anter. (Perfect)	circumvenisse	circumventum esse
Post. (Future)	circumventurum esse	circumventum iri

Participles

Sg.	Masculine	Feminine	Neuter
Nom.
Gen.
Dat.
Acc.
Voc.
Abl.
Pl.	Masculine	Feminine	Neuter
Nom.
Gen.
Dat.
Acc.
Voc.
Abl.

Gerund

Gerund forms only exist in singular.

Sg.	Gerund
Nom.	circumvenire
Gen.	circumveniendi
Dat.	circumveniendo
Acc.	circumveniendum
Voc.	circumvenire
Abl.	circumveniendo

	Masculine	Feminine	Neuter
Nom.
Gen.
Dat.
Acc.
Voc.
Abl.

Imperatives & Supina

	Singular	Plural
Imperative	circumveni!	circumvenite!

	Supinum
Type I	circumventum
Type II	circumventū

Example Sentences

circiter XV agmen hostium claudebant et novissimis praesidio erant, ex itinere nostros ab latere aperto adgressi circumvenire, et id conspicati Helvetii, qui in montem sese receperant, rursus instare et proelium redintegrare

~ Caesar, Bellum Gallicum I

quem per arbitrum circumvenire non posses, cuius de ea re proprium non erat iudicium, hunc per iudicem condemnabis, cuius de re nullu

~ Cicero, Pro Roscio Comodeo

Si causa peccandi in praesens minus suppetebat, nihilo minus insontis sicuti sontis circumvenire, iugulare: scilicet, ne per otium torpescerent manus aut animus, gratuito potius malus atque crudelis erat.

~ Sallust, Bellum Catilinae

tormenta conlocavit, ne, cum aciem instruxisset, hostes, quod tantum multitudine poterant, ab lateribus pugnantes suos circumvenire possent.

~ Caesar, Bellum Gallicum II

Find more Latin text passages in the Latin is Simple Library

Mark as spam