placidus/placida/placidum, AO Adjective

Nec tamen Aetnaeus uasto Polyphemus in antro accipiet uoces Antiphatesue tuas, sed placidus facilisque parens ueniaeque paratus et qui fulmineo saepe sine igne tonat, qui, cum triste aliquid statuit,

Placidus itaque sapiens et aequus erroribus, non hostis sed corrector peccantium, hoc cotidie procedit animo: 'multi mih

ere quemquam eorum vidisse silvas patentisque campos, quos rapidus amnis ex praecipitio vel, cum per plana infusus est, placidus interfluit.

primaque pars huius thalamis aliena reperta est; nam mihi sic coniunx sancta Dialis ait: 'donec ab Iliaca placidus purgamina Vesta detulerit flavis in mare Thybris aquis, non mihi detonso crinem depectere buxo, non