audeo, audes, audere E, ausi, ausum Verb

Vide, quaeso, Tubero, ut, qui de meo facto non dubitem, de Ligari audeam dicere.

suam effundit: 'cur me non accusas, non postulas?' vix temperabat, quin diceret: 'quid ego in te accusatorem non audeam, qui occidendum curavi eum, qui tantum mecum litigaverat?' Civitates plerumque finitimae inter repentinam

frui licet, nisi hostes opportuni et scelestissumi, [ni] egregia fama, si Romanos oppresseris, futura est, neque petere audeam societatem et frustra mala mea cum bonis tuis misceri sperem.

Nihil sane, inquit Brutus, quod quidem aut tu audire velis aut ego pro certo dicere audeam.