chorda, chordae [f.] A Nomen

icquam proficeret; si conlibuisset, ab ovo usque ad mala citaret 'io Bacchae' modo summa voce, modo hac, resonat quae chordis quattuor ima.

am, quae possit crines, Phoebe, decere tuos; induerat Tyrio bis tinctam murice pallam: reddidit icta suos pollice chorda sonos, flebilibus numeris veluti canentia dura traiectus penna tempora cantat olor.

licet et chorda grauiore sones, quale canebas cum Titanas fulmine uictos uidere dei, uel cum montes montibus altis

forte credas interitura quae longe sonantem natus ad Aufidum non ante volgatas per artis verba loquor socianda chordis: p non, si priores Maeonius tenet sedes Homerus, Pindaricae latent Ceaeque et Alcaei minaces Stesichoriue