advenio, advenis, advenire I, adveni, adventum - Latin is Simple Online Dictionary

Meta information

I-Conjugation (4)

Tenses

Indicative
Subjunctive

Active
Passive

Person	Singular	Plural
1.
2.
3.

Infinitives

	Active	Passive
Simult. (Present)	advenire	adveniri
Anter. (Perfect)	advenisse	adventum esse
Post. (Future)	adventurum esse	adventum iri

Participles

Sg.	Masculine	Feminine	Neuter
Nom.
Gen.
Dat.
Acc.
Voc.
Abl.
Pl.	Masculine	Feminine	Neuter
Nom.
Gen.
Dat.
Acc.
Voc.
Abl.

Gerund

Gerund forms only exist in singular.

Sg.	Gerund
Nom.	------
Gen.	adveniendi
Dat.	adveniendo
Acc.	adveniendum
Voc.	advenire
Abl.	adveniendo

	Masculine	Feminine	Neuter
Nom.
Gen.
Dat.
Acc.
Voc.
Abl.

Imperatives & Supina

	Singular	Plural
Imperative	adveni!	advenite!

	Supinum
Type I	adventum
Type II	adventū

Example Sentences

Hac re cognita Caesar celeriter de navibus imperat omnes egredi atque in litore armatos reliquos advenientes milites expectare.

~ Caesar, Incerti Avctoris De Bello Africo Liber

enus medio sic interfata dolore est: p 'Quisquis es, haud, credo, invisus caelestibus auras vitalis carpis, Tyriam qui adveneris urbem.

~ Vergil, Aeneid I

em, puncto manente, adicies latitudinem valli et iterum circinabisin eandem lineam, ut intrantes semper detecti sint et advenientes in recto cursu excludant[ur]; nomenque ab effectu clavicula trahet.

~ Hyginus, Pseudo-: De Munitionibus Castrorum

Quare accipio equidem a Cyrenaicis haec arma contra casus et eventus, quibus eorum advenientes impetus diuturna praemeditatione frangantur, simulque iudico malum illud opinionis esse, non naturae; si eni

~ Cicero, Tusculan Disputations III

Find more Latin text passages in the Latin is Simple Library

Mark as spam