repugno, repugnas, repugnare A, repugnavi, repugnatum - Latin is Simple Online Dictionary

Meta information

A-Conjugation (1)

Tenses

Indicative
Subjunctive

Active
Passive

Person	Singular	Plural
1.
2.
3.

Infinitives

	Active	Passive
Simult. (Present)	repugnare	repugnari
Anter. (Perfect)	repugnavisse	repugnatum esse
Post. (Future)	repugnaturum esse	repugnatum iri

Participles

Sg.	Masculine	Feminine	Neuter
Nom.
Gen.
Dat.
Acc.
Voc.
Abl.
Pl.	Masculine	Feminine	Neuter
Nom.
Gen.
Dat.
Acc.
Voc.
Abl.

Gerund

Gerund forms only exist in singular.

Sg.	Gerund
Nom.	repugnare
Gen.	repugnandi
Dat.	repugnando
Acc.	repugnandum
Voc.	repugnare
Abl.	repugnando

	Masculine	Feminine	Neuter
Nom.
Gen.
Dat.
Acc.
Voc.
Abl.

Imperatives & Supina

	Singular	Plural
Imperative	repugna!	repugnate!

	Supinum
Type I	repugnatum
Type II	repugnatū

Example Sentences

p Doctrina Graecia nos et omni litterarum genere superabat; in quo erat facile vincere non repugnantes.

~ Cicero, Tusculan Disputations I

ad classem immobiles naves et loca ignota plus quam hostem timentes circumvadunt; fugientesque in altum acrius quam repugnantes usque ad ostium amnis persecuti captis quibusdam incensisque navibus hostium, quas trepidatio in vada

~ Livy, Book X

Eranam autem, quae fuit non vici instar, sed urbis, quod erat Amani caput, itemque Sepyram et Commorim, acriter et diu repugnantes Pomptino illam partem Amani tenente, ex antelucano tempore usque ad horam diei X magna multitudine hostium

~ Cicero, Ad Familiares XV

Ex quo magnitudo quoque animi existebat, qua facile posset repugnari obsistique fortunae, quod maximae res essent in potestate sapientis.

~ Cicero, De Finibus IV

Find more Latin text passages in the Latin is Simple Library

Mark as spam