prospicio, prospicis, prospicere M, prospexi, prospectum Verb

ponebant; deinde crescente in dies Philippi odio in Romanos, cui Perseus indulgeret, Demetrius summa ope aduersaretur, prospicientes animo exitum incauti a fraude fraterna iuuenis, adiuuandum, quod futurum erat, rati fouendamque spem

Qua re ego nec praeterita nec praesentia abs te sed, ut ab homine longe in posterum prospiciente, futura exspecto, ut ex tuis litteris, cum formam rei publicae viderim, quale aedificium futurum sit scir

Res erat non in opinione dubia, sed in praesenti atque ante oculos proposito periculo, neque id coniectura prospiciebamus, sed iam experti videbamus.

Et melius Caecilius de sene alteri saeclo prospiciente quam illud idem: p Edepol, senectus, si nil quicquam aliud viti Adportes tecum, cum advenis, unum id sat