praecido, praecidis, praecidere C, praecidi, praecisum

Meta information

Consonant Conjugation (3)

Tenses

Indicative
Subjunctive

Active
Passive

Person	Singular	Plural
1.
2.
3.

Infinitives

	Active	Passive
Simult. (Present)	praecidere	praecidi
Anter. (Perfect)	praecidisse	praecisum esse
Post. (Future)	praecisurum esse	praecisum iri

Participles

Sg.	Masculine	Feminine	Neuter
Nom.
Gen.
Dat.
Acc.
Voc.
Abl.
Pl.	Masculine	Feminine	Neuter
Nom.
Gen.
Dat.
Acc.
Voc.
Abl.

Gerund

Gerund forms only exist in singular.

Sg.	Gerund
Nom.	praecidere
Gen.	praecidendi
Dat.	praecidendo
Acc.	praecidendum
Voc.	praecidere
Abl.	praecidendo

	Masculine	Feminine	Neuter
Nom.
Gen.
Dat.
Acc.
Voc.
Abl.

Imperatives & Supina

	Singular	Plural
Imperative	praecide!	praecidite!

	Supinum
Type I	praecisum
Type II	praecisū

Example Sentences

Hic Catulus adrisit et simul, "praecisa" inquit "mihi quidem est dubitatio, quoniam neque domi imperaram et hic, apud quem eram futurus, sine mea sente

~ Cicero, De Oratore II

Ex peregrinone patricius, deinde consul fiat, civis Romanus si sit ex plebe, praecisa consulatus spes erit?

~ Livy, IV

ea interesset loci natura qui lucem omnino fugerem, sed et (ad) salutem libentissime ex tuo portu proficiscar et, si ea praecisa erit, nusquam facilius hanc miserrimam vitam vel sustentabo vel, quod multo est melius, abiecero.

~ Cicero, Ad Atticum III

Tenediorum igitur libertas securi Tenedia praecisa est, cum eos praeter me et Bibulum et Calidium et Favonium nemo defenderet; de te a Magnetibus ab Sipylo mentio

~ Cicero, Ad Quintum Fratrem II

Find more Latin text passages in the Latin is Simple Library

Mark as spam