interimo, interimis, interimere C, interimi, interemptum

Meta information

Consonant Conjugation (3)

Tenses

Indicative
Subjunctive

Active
Passive

Person	Singular	Plural
1.
2.
3.

Infinitives

	Active	Passive
Simult. (Present)	interimere	interimi
Anter. (Perfect)	interimisse	interemptum esse
Post. (Future)	interempturum esse	interemptum iri

Participles

Sg.	Masculine	Feminine	Neuter
Nom.
Gen.
Dat.
Acc.
Voc.
Abl.
Pl.	Masculine	Feminine	Neuter
Nom.
Gen.
Dat.
Acc.
Voc.
Abl.

Gerund

Gerund forms only exist in singular.

Sg.	Gerund
Nom.	interimere
Gen.	interimendi
Dat.	interimendo
Acc.	interimendum
Voc.	interimere
Abl.	interimendo

	Masculine	Feminine	Neuter
Nom.
Gen.
Dat.
Acc.
Voc.
Abl.

Imperatives & Supina

	Singular	Plural
Imperative	interime!	interimite!

	Supinum
Type I	interemptum
Type II	interemptū

Example Sentences

intereat; etenim ea ipsa, quae sentiuntur, ut frigus, ut calor, ut voluptas, ut dolor, ut cetera, cum amplificata sunt, interimunt; nec ullum animal est sine sensu; nullum igitur animal aeternum est.

~ Cicero, De Natura Deorum III

Carthagini iam non ego nuntios mittam superbos; occidit, occidit spes omnis et fortuna nostri nominis Hasdrubale interempto.

~ Horace, Odes IV

Quanta uero illum aut rerum naturae aut urbis suae tenuit obliuio, qui uno interempto defuturum credidit alium, qui idem uellet, cum Tarquinius esset inuentus post tot reges ferro ac fulminibus o

~ Seneca, On Benefits II

Herculem in ea loca Geryone interempto boves mira specie abegisse memorant, ac prope Tiberim fluvium, qua prae se armentum agens nando traiecerat, l

~ Livy, I

Find more Latin text passages in the Latin is Simple Library

Mark as spam