demereo, demeres, demerere E, demeri, demeritum - Latin is Simple Online Dictionary

Meta information

E-Conjugation (2)

Tenses

Indicative
Subjunctive

Active
Passive

Person	Singular	Plural
1.
2.
3.

Infinitives

	Active	Passive
Simult. (Present)	demerere	demereri
Anter. (Perfect)	demerisse	demeritum esse
Post. (Future)	demeriturum esse	demeritum iri

Participles

Sg.	Masculine	Feminine	Neuter
Nom.
Gen.
Dat.
Acc.
Voc.
Abl.
Pl.	Masculine	Feminine	Neuter
Nom.
Gen.
Dat.
Acc.
Voc.
Abl.

Gerund

Gerund forms only exist in singular.

Sg.	Gerund
Nom.	demerere
Gen.	demerendi
Dat.	demerendo
Acc.	demerendum
Voc.	demerere
Abl.	demerendo

	Masculine	Feminine	Neuter
Nom.
Gen.
Dat.
Acc.
Voc.
Abl.

Imperatives & Supina

	Singular	Plural
Imperative	demere!	demerete!

	Supinum
Type I	demeritum
Type II	demeritū

Example Sentences

quis nimbos inmixtaque fulgura ventis addidit et tonitrus et inevitabile fulmen; qua tamen usque potest, vires sibi demere temptat nec, quo centimanum deiecerat igne Typhoea, nunc armatur eo: nimium feritatis in illo est.

~ Ovid, Metamorphoses III

haec ad te scribo, non ut quem tuam demere sollicitudinem sed ut cognoscam ecquid tu ad ea adferas quae me conficiunt; ad quae gener accedit et cetera quae

~ Cicero, Ad Atticum XI

Est qui nec veteris pocula Massici nec partem solido demere de die spernit, nunc viridi membra sub arbuto stratus, nunc ad aquae lene caput sacrae.

~ Horace, Odes I