consolo, consolas, consolare A, consolavi, consolatum - Latin is Simple Online Dictionary

Meta information

A-Conjugation (1)

Tenses

Indicative
Subjunctive

Active
Passive

Person	Singular	Plural
1.
2.
3.

Infinitives

	Active	Passive
Simult. (Present)	consolare	consolari
Anter. (Perfect)	consolavisse	consolatum esse
Post. (Future)	consolaturum esse	consolatum iri

Participles

Sg.	Masculine	Feminine	Neuter
Nom.
Gen.
Dat.
Acc.
Voc.
Abl.
Pl.	Masculine	Feminine	Neuter
Nom.
Gen.
Dat.
Acc.
Voc.
Abl.

Gerund

Gerund forms only exist in singular.

Sg.	Gerund
Nom.	consolare
Gen.	consolandi
Dat.	consolando
Acc.	consolandum
Voc.	consolare
Abl.	consolando

	Masculine	Feminine	Neuter
Nom.
Gen.
Dat.
Acc.
Voc.
Abl.

Imperatives & Supina

	Singular	Plural
Imperative	consola!	consolate!

	Supinum
Type I	consolatum
Type II	consolatū

Example Sentences

Maerorem relinquis, maeroris aufers insignia: eripis lacrimas non consolando sed minando.

~ Cicero, In Pisonem

p Ego vero, Servi, vellem, ut scribis, in meo gravissimo casu affuisses; quantum enim praesens me adiuvare potueris et consolando et prope aeque dolendo, facile ex eo intelligo, quod litteris lectis aliquantum acquievi, nam et ea

~ Cicero, Ad Familiares IV

Hoc loco si videor augere dolorem tuum, quem consolando levare debebam, fateor me communium malorum consolationem nullam invenire praeter illamquae tamen, si possis

~ Cicero, Ad Familiares VI

Quare omnibus de rebus fac ut quam primum sciam: aut consolando aut consilio aut re iuvero.

~ Cicero, Ad Familiares VII

Find more Latin text passages in the Latin is Simple Library

Mark as spam