impero, imperas, imperare A, imperavi, imperatum - Latin is Simple Online Dictionary

Meta information

A-Conjugation (1)

Tenses

Indicative
Subjunctive

Active
Passive

Person	Singular	Plural
1.
2.
3.

Infinitives

	Active	Passive
Simult. (Present)	imperare	imperari
Anter. (Perfect)	imperavisse	imperatum esse
Post. (Future)	imperaturum esse	imperatum iri

Participles

Sg.	Masculine	Feminine	Neuter
Nom.
Gen.
Dat.
Acc.
Voc.
Abl.
Pl.	Masculine	Feminine	Neuter
Nom.
Gen.
Dat.
Acc.
Voc.
Abl.

Gerund

Gerund forms only exist in singular.

Sg.	Gerund
Nom.	imperare
Gen.	imperandi
Dat.	imperando
Acc.	imperandum
Voc.	imperare
Abl.	imperando

	Masculine	Feminine	Neuter
Nom.
Gen.
Dat.
Acc.
Voc.
Abl.

Imperatives & Supina

	Singular	Plural
Imperative	impera!	imperate!

	Supinum
Type I	imperatum
Type II	imperatū

Example Sentences

qui nihil imperanti negare potest, nihil recusare audet?

~ Cicero, Paradoxa

m posset adversus eos experiebatur per quos coeperat posse, nec erat cuiquam aut animus in iniuriam aut causa, cum bene imperanti bene pareretur, nihilque rex maius minari male parentibus posset quam ut abiret e regno.

~ Seneca, Epistulae Morales, Liber XIV & XV

emini parere animus bene informatus a natura velit nisi praecipienti aut docenti aut utilitatis causa iuste et legitime imperanti; ex quo magnitudo animi existit humanarumque rerum contemptio.

~ Cicero, De Officiis I

Quae si populo Romano iniuste imperanti accidere potuerunt, quid debent putare singuli?

~ Cicero, De Officiis II

Find more Latin text passages in the Latin is Simple Library

Mark as spam