commendo, commendas, commendare A, commendavi, commendatum

Meta information

A-Conjugation (1)

Tenses

Indicative
Subjunctive

Active
Passive

Person	Singular	Plural
1.
2.
3.

Infinitives

	Active	Passive
Simult. (Present)	commendare	commendari
Anter. (Perfect)	commendavisse	commendatum esse
Post. (Future)	commendaturum esse	commendatum iri

Participles

Sg.	Masculine	Feminine	Neuter
Nom.
Gen.
Dat.
Acc.
Voc.
Abl.
Pl.	Masculine	Feminine	Neuter
Nom.
Gen.
Dat.
Acc.
Voc.
Abl.

Gerund

Gerund forms only exist in singular.

Sg.	Gerund
Nom.	commendare
Gen.	commendandi
Dat.	commendando
Acc.	commendandum
Voc.	commendare
Abl.	commendando

	Masculine	Feminine	Neuter
Nom.
Gen.
Dat.
Acc.
Voc.
Abl.

Imperatives & Supina

	Singular	Plural
Imperative	commenda!	commendate!

	Supinum
Type I	commendatum
Type II	commendatū

Example Sentences

T. Furfanio Postumo, familiari meo, legatisque eius, item meis familiaribus, diligentissime te commendabo, cum venerint; erant enim omnes Mutinae: viri sunt optimi et tui similium studiosi et mei necessarii.

~ Cicero, Ad Familiares VI

Deinde conscribam ad nostros familiares multas epistulas, quibus te et Tulliolam nostram diligentissime commendabo.

~ Cicero, Ad Familiares XIV

p multos tibi commendabo et commendem necesse est.

~ Cicero, Ad Brutum I

nequam esse hominem et levem et falsa opinione [errore] hominum ab adulescentia commendatum sciebam; etenim animus eius vultu, flagitia parietibus tegebantur.

~ Cicero, Pro Sestio

Find more Latin text passages in the Latin is Simple Library

Mark as spam