certioro, certioras, certiorare A, certioravi, certioratum

Meta information

A-Conjugation (1)

Tenses

Indicative
Subjunctive

Active
Passive

Person	Singular	Plural
1.
2.
3.

Infinitives

	Active	Passive
Simult. (Present)	certiorare	certiorari
Anter. (Perfect)	certioravisse	certioratum esse
Post. (Future)	certioraturum esse	certioratum iri

Participles

Sg.	Masculine	Feminine	Neuter
Nom.
Gen.
Dat.
Acc.
Voc.
Abl.
Pl.	Masculine	Feminine	Neuter
Nom.
Gen.
Dat.
Acc.
Voc.
Abl.

Gerund

Gerund forms only exist in singular.

Sg.	Gerund
Nom.	certiorare
Gen.	certiorandi
Dat.	certiorando
Acc.	certiorandum
Voc.	certiorare
Abl.	certiorando

	Masculine	Feminine	Neuter
Nom.
Gen.
Dat.
Acc.
Voc.
Abl.

Imperatives & Supina

	Singular	Plural
Imperative	certiora!	certiorate!

	Supinum
Type I	certioratum
Type II	certioratū

Example Sentences

s et ex consuetudine cautionis firmissimum et gravissimum argumentum, quod ego pluribus verbis amplecterer, si non alia certiora et clariora testimonia in causa haberem.

~ Cicero, Pro Roscio Comodeo

is, stultus, qui nullum fructum esse putat bonorum nisi praesentium, qui non et in praeteritis adquiescit et ea iudicat certiora, quae abierunt, quia de illis ne desinant non est timendum.

~ Seneca, On Consolation (ad Polybium)

quaedam iura non scripta, sed omnibus scriptis certiora sunt: quamvis filius familiae sim, licet mihi et stipem porrigere mendico et humum cadaveri (inicere).

~ Seneca the Elder, Liber I

tissima visa sunt argumenta atque indicia sceleris, tabellae, signa, manus, denique unius cuiusque confessio, tum multo certiora illa, color, oculi, vultus, taciturnitas.

~ Cicero, In Catilinam III

Find more Latin text passages in the Latin is Simple Library

Mark as spam