adiuvo, adiuvas, adiuvare A, adiuvi, adiutum - Latin is Simple Online Dictionary

Meta information

A-Conjugation (1)

Tenses

Indicative
Subjunctive

Active
Passive

Person	Singular	Plural
1.
2.
3.

Infinitives

	Active	Passive
Simult. (Present)	adiuvare	adiuvari
Anter. (Perfect)	adiuvisse	adiutum esse
Post. (Future)	adiuturum esse	adiutum iri

Participles

Sg.	Masculine	Feminine	Neuter
Nom.
Gen.
Dat.
Acc.
Voc.
Abl.
Pl.	Masculine	Feminine	Neuter
Nom.
Gen.
Dat.
Acc.
Voc.
Abl.

Gerund

Gerund forms only exist in singular.

Sg.	Gerund
Nom.	adiuvare
Gen.	adiuvandi
Dat.	adiuvando
Acc.	adiuvandum
Voc.	adiuvare
Abl.	adiuvando

	Masculine	Feminine	Neuter
Nom.
Gen.
Dat.
Acc.
Voc.
Abl.

Imperatives & Supina

	Singular	Plural
Imperative	adiuva!	adiuvate!

	Supinum
Type I	adiutum
Type II	adiutū

Example Sentences

llis temporibus doctissimum, M. Catonem illum senem: qui profecto si nihil ad percipiendam [colendam] virtutem litteris adiuvarentur, numquam se ad earum studium contulissent.

~ Cicero, Pro Archia

ramenta, et cetera generis eiusdem; alia autem praecursionem quandam adhibent ad efficiendum et quaedam afferunt per se adiuvantia, etsi non necessaria, ut: Amori congressio causam attulerat, amor flagitio.

~ Cicero, Topica

quaedam dimicatio sed plena laudis, aut quiescendum, quod est non dissimile atque ire in Solonium aut Antium, aut etiam adiuvandum, quod a me aiunt Caesarem sic exspectare ut non dubitet.

~ Cicero, Ad Atticum II

Quibus rebus ego cognitis cunctatus non sum: in cursu bonorum consiliorum Lepidum adiuvandum putavi.

~ Cicero, Ad Familiares X

Find more Latin text passages in the Latin is Simple Library

Mark as spam