sensus, sensus [m.] U Noun

illud auditum saxis intellectumque ferarum sensibus in ventos anima exhalata recessit.

Non essem ad ullam causam idoneus, iudices, si hoc, quod in communibus hominum sensibus atque in ipsa natura positum atque infixum est, id ego, qui ad hominum pericula defendenda adiungerer, non vide

inertia cur tantam diffuderit imis oblivionem sensibus, pocula Lethaeos ut si ducentia somnos arente fauce traxerim, candide Maecenas, occidis Saepe rogando:

tantum, vicine Palaemon, sensibus haec imisres est non parvareponas.