fiducia, fiduciae [f.] A Noun

Namque et operum magnitudinem et timorem suum sperabat fiduciam barbaris allaturum, et cum pabulatum frumentatumque longius esset proficiscendum, parvis copiis castra munition

uribus collationibus perveniunt quo volunt hoc modo: Si tutor fidem praestare debet, si socius, si cui mandaris, si qui fiduciam acceperit, debet etiam procurator.

Cuperem itaque tecum communicare tam subitam mutationem mei; tunc amicitiae nostrae certiorem fiduciam habere coepissem, illius verae quam non spes, non timor, non utilitatis suae cura divellit, illius cum qua homi

senex ACHROASEIS suas [id est declamationes suas] numquam populo commisit,' sive quia parum in illis habuit fiduciam sive ‚ quod magis crediderim ‚ tantus orator inferius id opus ingenio suo duxit et exerceri quidem illo