credo, credis, credere C, credidi, creditum - Latin is Simple Online Wörterbuch

Meta Informationen

Konsonantische Konjugation (3)

Zeiten

Indikativ
Konjunktiv

Aktiv
Passiv

Person	Singular	Plural
1.
2.
3.

Infinitive

	Aktiv	Passiv
Gleichztgk. (Präsens)	credere	credi
Vorztgk. (Perfekt)	credidisse	creditum esse
Nachztgk. (Futur)	crediturum esse	creditum iri

Partizipien

Sg.	Männlich	Weiblich	Sächlich
Nom.
Gen.
Dat.
Akk.
Vok.
Abl.
Pl.	Männlich	Weiblich	Sächlich
Nom.
Gen.
Dat.
Akk.
Vok.
Abl.

Gerundium

Die Gerundium Formen gibt es nur in der Einzahl (Singular).

Sg.	Gerundium
Nom.	credere
Gen.	credendi
Dat.	credendo
Akk.	credendum
Vok.	credere
Abl.	credendo

	Männlich	Weiblich	Sächlich
Nom.
Gen.
Dat.
Akk.
Vok.
Abl.

Imperative & Supina

	Singular	Plural
Imperativ	crede!	credite!

	Supinum
Type I	creditum
Type II	creditū

Beispiel-Sätze

ut id de Romulo Proculo Iulio homini agresti crederetur, quod multis iam ante saeclis nullo alio de mortali homines credidissent; qui inpulsu patrum, quo illi a se invidiam interitus Romuli pellerent, in contione dixisse fertur, a se

~ Cicero, De Re Publica II

cum ratio quaereretur, diem finiri placuit Feralia quae proxime fuissent, ut qui post eam diem socii ciuibus Romanis credidissent pecunias profiterentur, et ex ea die pecuniae creditae quibus debitor uellet legibus ius creditori

~ Livy, Book XXXV

tibi esse videbitur, placebat illud, ut, si rex amicis tuis, qui per provinciam atque imperium tuum pecunias ei credidissent, fidem suam praestitisset, et auxiliis eum tuis et copiis adiuvares; eam esse naturam et regionem

~ Cicero, Ad Familiares I

Quis enim hippocentaurum fuisse aut Chimaeram putat, quaeve anus tam excors inveniri potest, quae illa, quae quondam credebantur apud inferos, portenta extimescat?

~ Cicero, De Natura Deorum II

Finde mehr Lateinische Textstellen in der Latin is Simple-Bibliothek

Als Spam markieren