audacter Adverb

iam quoque nescio quid de se sensisse videtur; nam lacrimae causa saepe latente cadunt, et minus audacter blanditur et oscula rara applicat et timido me vocat ore suam.

stibus erat pugnandum, cum illi aut ex arido aut paulum in aquam progressi omnibus membris expeditis, notissimis locis, audacter tela coicerent et equos insuefactos incitarent.

Certum est deliberatumque, quae ad causam pertinere arbitror, omnia non modo dicere, verum etiam libenter, audacter libereque dicere; nulla res tanta exsistet, iudices, ut possit vim mihi maiorem adhibere metus quam fides.

Audies uerum, Oedipe: Minus eruisti lumina audacter tua, Quam praestitisti.