scriptor, scriptoris [m.] C Nomen

ab aliis esse perfectum, quod non horum elegantia commentariorum superetur: qui sunt editi, ne scientia tantarum rerum scriptoribus deesset, adeoque probantur omnium iudicio ut praerepta, non praebita, facultas scriptoribus videatur.

uoltu proponi cereus usquam nec praue factis decorari uersibus opto, ne rubeam pingui donatus munere et una cum scriptore meo capsa porrectus operta deferar in uicum uendentem tus et odores et piper et quicquid chartis amicitur

omnes partes, quocumque essent in genere, exprimendae nobis necessarie viderentur; sed omnibus unum in locum coactis scriptoribus, quod quisque commodissime praecipere videbatur, excerpsimus et ex variis ingeniis excellentissima quaeque

p OPHIUCHUS, qui apud nostros scriptores Anguitenens est dictus, supraScorpionem constituitur, tenens manibus anguem medium corpus eius implicantem.